• Kategorie
  • Szukaj
  • Propolis: zastosowanie

Właściwości propolisu

Propolis posiada szerokie spektrum właściwości leczniczych, które obejmują działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, przeciwnowotworowe, immunomodulacyjne oraz gojące. Badania naukowe potwierdzają zdolność propolisu do hamowania wzrostu i rozwoju wielu patogenów, w tym bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, wirusów (takich jak wirus opryszczki), oraz grzybów (takich jak Candida albicans).

W  jakich przypadkach można stosować propolis?

Propolis może być stosowany jako wspomagający środek terapeutyczny w leczeniu wielu schorzeń, takich jak infekcje bakteryjne, wirusowe i grzybicze (w tym infekcje dróg oddechowych, infekcje skórne, opryszczka), stany zapalne (takie jak zapalenie gardła, zapalenie dziąseł), choroby układu pokarmowego (takie jak owrzodzenia żołądka), oraz do przyspieszania gojenia się ran i odleżyn.

Na co pomaga propolis ?

W dostępnych pracach naukowych oraz literaturze medycznej wymieniane są następujące potencjalne obszary stosowania  oraz właściwości propolisu:

  • przeciwdrobnoustrojowe (bakterie, grzyby, wirusy, pierwotniaki), korzystne współdziałanie z antybiotykami;
  • immunostymulujące - poprawa aktywności układu odpornościowego;
  • przeciwzapalne i przeciwobrzękowe (hamuje wytwarzanie mediatorów stanu zapalnego), zmniejsza stany zapalne np. gruczołu krokowego;
  • odnawiające tkanki (w tym chrzęstną i kostną) - wspomagające wytwarzanie kolagenu;
  • Przeciwutleniające - usuwa wolne rodniki, działa antyoxydacyjnie;
  • cytostatyczne (hamuje wzrost komórek nowotworowych, wzmaga apoptozę);
  • przeciwzakrzepowe i uszczelniające naczynia krwionośne (korzystne działanie w chorobach układu sercowo-naczyniowego);
  • działa ochronnie na wątrobę, ma właściwości żółciopędne, detoksykujące;
  • przeciwcukrzycowe (stabilizuje poziom glukozy w surowicy krwi);
  • neuroochronne (pomocne w leczeniu chorób mózgowych; choroby Alzheimera, stwardnienia rozsianego);
  • przyspieszające leczenie: oparzeń, dolegliwości skórno-mięśniowych, urazów, trądziku, łuszczycy, owrzodzeń, zakażeń skóry, a także stanów zapalnych jamy ustnej, nosowo-gardłowej, krtani, zatok, dziąseł, szyjki macicy i pochwy.

Jak stosować propolis?

Propolis jest dostępny w różnych formach, takich jak płyny, ekstrakty, spraye, kapsułki oraz pastylki. Dawkowanie zależy od rodzaju produktu oraz zaleceń lekarza lub fitoterapeuty. Zazwyczaj jednak, w przypadku balsamów zaleca się stosować propolis miejscowo na skórę lub błony śluzowe cienką warstwą na miejsca zmienione chorobowo 2-3 razy dziennie lub też doustnie w postaci płynnej: krople, nalewki, ekstrakty, wyciągi (20-60 kropli na wodę; 2-3 razy dziennie na 30 min przed posiłkami).  Tabletki, kapsułki, pastylki należy stosować ściśle według wskazań producenta. Szczególnie skuteczne są nalewki z propolisu oraz propolis w kroplach.

Jak długo można stosować propolis?

Czas trwania terapii zależy od rodzaju produktu oraz zaleceń lekarza lub fitoterapeuty. Przed rozpoczęciem kuracji warto zapoznać się z informacjami udostępnionymi przez producenta preparatu. Tak jak w przypadku innych produktów naturalnych, warto po zalecanej terapii zrobić przerwę trwającą tyle czasu ile kuracja i powrócić do niej w przypadku potrzeby.

UWAGA!

Przeciwwskazania do stosowania propolisu obejmują przede wszystkim alergie na produkty pszczele oraz indywidualną nadwrażliwość na którykolwiek ze składników propolisu. U niektórych osób po zastosowaniu zewnętrznym propolisu (skóra, błony śluzowe) może wystąpić reakcja uczuleniowa (zaczerwienienie, obrzęk, świąd). Dlatego przed użyciem należy wykonać test uczuleniowy (skóra na przegubie ręki, w zgięciu łokciowym, okolicy skroni). Jeśli w ciągu 2-3 godzin nie pojawi się żadna reakcja skórna można podjąć leczenie propolisem, zaczynając od najmniejszej dawki.

Co to jest propolis?

Propolis to substancja balsamiczno-żywiczna, którą pszczoły zbierają z pąków drzewnych, zwłaszcza z topoli, brzóz, klonów oraz roślin iglastych. Po zebraniu, pszczoły wzbogacają propolis przez dodanie enzymów i wosków pszczelego pochodzenia. W rezultacie otrzymujemy substancję o konsystencji lepkiej i ciemnobrązowej, która jest niezwykle bogata w biologicznie aktywne związki. W ulu propolis pełni rolę wzmacniającą i uszczelniającą konstrukcję (dlatego jest nazywany także “kitem pszczelim”) oraz zabezpieczającą pszczoły przed bakteriami, wirusami i grzybami (tę właściwość propolisu ludzie od wieków wykorzystują w apiterapii do zapobiegania i zwalczania chorób).

Jaki skład ma propolis?

Skład propolisu może się różnić w zależności od regionu, sezonu zbiorów oraz roślin, z których pochodzi. Ogólnie jednak, propolis zawiera ponad 300 składników, w tym: żywice roślinne, woski, olejki eteryczne, kwasy fenolowe (takie jak kwas fenolowy i kwas kawowy), flawonoidy, polifenole, aminokwasy, witaminy oraz mikroelementy.

Propolis w tradycyjnej medycynie chińskiej?

Tak, propolis jest również znany i wykorzystywany w tradycyjnej medycynie chińskiej. Jest stosowany m.in. w leczeniu różnych stanów zapalnych, infekcji oraz do wspomagania gojenia się ran. W tradycyjnej medycynie chińskiej propolis jest często łączony z innymi ziołami w celu zwiększenia jego skuteczności.

Wnioski:

Propolis, będący naturalnym produktem pszczelim, wykazuje szerokie spektrum właściwości leczniczych, co czyni go cennym narzędziem w fitoterapii i medycynie naturalnej. Badania naukowe potwierdzają jego skuteczność w leczeniu różnych schorzeń, zarówno infekcyjnych, jak i zapalnych. Jednakże, przed rozpoczęciem terapii z wykorzystaniem propolisu zaleca się konsultację z lekarzem lub fitoterapeutą, zwłaszcza w przypadku osób uczulonych na produkty pszczelarskie.

Źródła

  1. Sforcin, J. M. (2007). Propolis and the immune system: a review. Journal of Ethnopharmacology, 113(1), 1-14. 
  2. Kujumgiev, A., Tsvetkova, I., Serkedjieva, Y., Bankova, V., Christov, R., & Popov, S. (1999). Antibacterial, antifungal and antiviral activity of propolis of different geographic origin. Journal of Ethnopharmacology, 64(3), 235-240. 
  3. Bankova, V., Popova, M., Bogdanov, S., Sabatini, A. G., & Tsvetkova, I. (2002). Chemical composition of European propolis: expected and unexpected results. Zeitschrift für Naturforschung C, 57(5-6), 530-533. 
  4. Bankova, V., De Castro, S. L., & Marcucci, M. C. (2000). Propolis: recent advances in chemistry and plant origin. Apidologie, 31(1), 3-15. 
  5. Mirzoeva, O. K., Grishanin, R. N., & Calder, P. C. (1997). Antimicrobial action of propolis and some of its components: the effects on growth, membrane potential and motility of bacteria. Microbiological Research, 152(3), 239-246. 
  6. Sforcin, J. M., Fernandes Jr, A., & Lopes, C. A. M. (2000). Bankova, V., Popova, M., Bogdanov, S., Sabatini, A. G., & Tsvetkova, I. (2002). 

Wszystkie te badania dostarczają naukowych dowodów na różnorodne właściwości lecznicze propolisu, co potwierdza jego wartość w fitoterapii i medycynie naturalnej.